Salam...
Pertama tama nye nak mintak maap la kan sbb sy ni tak rajin nak hapdet blog selalu... huhu... Mmg byk nak dikisahkan kat sini tapi adekalanye sy segan nak kongsikan... So, akhirnye terpendam begitu saje... Org kata tak elok pendam², kan... Nanti melet0p *kebaboommmm!!* diri gak yg susah nanti!! huhu... [ye, sy tahuuu.... *akur*]
Kali ni mcm tergerak ati lak nak berkongsi dgn teman² mahupun sesape jua yg sudi singgah blog sy yg tak seberapa nye ini... huehuehue....
Emmm... pe yg nak diciterkan kat sini ek... Sbnr nye, sejak duatigapatmenjak ni sy selalu gak terkenang²kan diri sendiri dan org sekeliling... Kira ala² muhasabah diri gitu... [mmg pat0t kena selalu muhasabah p0n... ;p] Tapi, yg ni muhasabah diri org lain sekali... hoho... Pe yg sy pikirkan yelah ttg diri sendiri, teman², saudara mara malah jiran tetangga serta sesape jua yg mengalami nasib yg hampir sama yaitu ---> masih lom kawen mahupun lom dikurniakan cahayamata...
Yaa, ni antara 2 topik yg kbykn org sekeliling suka sgt amek kisah w/pun langsung tak de la sampai menyusahkan mereka² yg amek kisah tersebut... Entah knp mereka² ini terlebih risau lak drpd tuan empunya badan... urmm...
Mmg tak dinafikan, leh dikatakan bertuah juga la yg dah berkawen dan dah ade anak sendiri... Tapi, bg yg masih lom berumahtangga atau lom ade baby lg, rasenye tak sepatutnye dianggap tidak bertuah atau tak bernasib baik... Sbb kita harus sedar, setiap kejadian tu ade hikmah di sebaliknye, ye tak...? Perencanaan Allah tu amat²lah indah... Cuma adekalanye kita tak nmpk keindahan tu...
Bila dipikir²kan lbh mendalam, sbnrnye golongan sebegini juga bertuah krn bila lmbt kawen, mungkin Allah nak berikan seseorg yg lbh baik di mase hadapan sbg pasangan idupnye... Dan bila lom dikurniakan anak lg, mungkin Allah nak beri kita mase yg secukupnye utk kita lbh bersedia menjadi ibu bapa... Sbb tanggungjawab menjadi ibu bapa amat² la besar dan berat...
Sbg contoh, mungkin lom ade baby skrg sbb keadaan skrg tak mengizinkan seorg atau lbh anak manusia menumpang idup di bwh tanggungan ibu bapanye... Jika lahir pd waktu begini, takut nanti tak terbela nasib anak tersebut... Wallahu a'lam... Mungkin tu la slh 1 hikmah Allah yg tlh direncanakanNya... Lg pun, nak mendidik anak ni bkn nye slps anak tu dilahirkan tapi sblm kita nikah lg... Yaitu mendidik anak dgn mendidik diri kita dulu agar mampu jadi ibu bapa yg terbaekkkk... InsyaAllah... ;)
Bg sy yg mengalami pengalaman begini, sejujurnye sy tak la sampai frust sbb lom dikurniakan permata ati lg... Sy ok ok je sini... Tak rase ralat pun dgn pe yg sy hadapi... Cuma kdg² org lain yg terlebih ralat drpd sy mahupun incik somi... Mereka² lak yg terlebih risau sampai kami risau lak tngk mereka² risau sampai mcm tu sekali... hoho... Pd hal, kami ok ok je happily ever after mcm biase... Tak bermakne tak de cahayamata, kami tak bahagia... Kami masih lg bahagia umpama mcm baru smlm je nikah... hehe... Really... Tak tipu... Siyes ni weh... =) [alaa, sekali sekala "tergeget lidah" tu biase arrr... hoho]
Mmg redha je dgn pe yg berlaku... Sbb yakin InsyaAllah, Allah akan berikan yg terbaik di mase akan dtg... Yg penting, usaha dan doa perlu istiqamah... Selebihnye jalani kehidupan seperti biase dgn bertawakal kpd Allah... Mudah²an akan baik² aje nanti, InsyaAllah.... =)
Sekian, Wassalam...
Nota keyboard:
Sesungguhnye perencanaan Allah itu INDAH... ^____^
